Bij een temperatuur van meer dan 30 graden stonden zeven groep achters te trappelen voor een fotoshoot ter afsluiting van het tijdperk basisschool. Een week geleden kreeg ik een 'Hee hallo' whatsappje binnen. Ze waren twee dagen met elkaar aan het kamperen en een fotoshoot was een van de activiteiten die ze met elkaar bedacht hadden. Natuurlijk een super idee! De rest van de week bleven er whatsappjes over de happening binnenstromen (wanneer, waar, hoe) tot het moment daar was.
Is dit een stille ode aan meester Jean Paul?
Bijna tweeënhalve uur verder heeft mij geleerd dat het niet mee valt om zeven puberende meiden op één lijn te krijgen. Letterlijk ook, maar vooral figuurlijk. We hadden van alles om rekening mee te houden en er werd dus aanvankelijk flink gediscussieerd. De een had pinnen in haar arm gekregen, dus kon niet teveel bewegen en mocht niet springen. De ander was misselijk en voelde zich niet lekker. De ander had lelijke nagellak op de tenen. Weer iemand was bang voor teken. De lengte van de meiden was ook onderwerp van discussie. En eentje liep doorlopend te geeuwen. Er moest een springfoto komen, een kiekeboe foto, een ster, een hartje, en nog tig dingen meer. Maar vooral niet te gay...
Aanvankelijk kwam het nog niet zo van de grond, maar je moet gewoon beginnen en dan gaat het uiteindelijk vanzelf wel los komen. Als het aan sommigen had gelegen waren we tot zonsopgang de volgende ochtend doorgegaan, denk ik. Maar ja, iemand stond op het punt om op vakantie te gaan en een van de moeders had haar verjaardagsfeestje die avond.
Foto's
Uiteindelijk hebben we toch zo'n 140 foto's als resultaat. We begonnen op een picknicktafel waar bleek dat de ledematen van groep achters toch niet meer zo soepel zijn als ik had gedacht. En via een pad, een hek en een redelijk droog vennetje zijn we via een sprongetje in de lucht en een boomstammetje met de kiekeboe-foto geëindigd.
RSS Feed